Wist je dat vrouwelijke ovenvisjes in hun leven ongeveer honderd eitjes leggen?
De eitjes van ovenvisjes liggen altijd in groepjes van drie bij elkaar. De eitjes zijn kleiner dan een millimeter en worden door het vrouwtje vaak verstopt in donkere naden en kieren. Bij optimale (hoge) temperaturen komen ovenvisjes na zo’n negen dagen uit. Bij lagere temperaturen kan het tot twee maanden duren en bij temperaturen onder de 22ºC komen de eitjes zelfs helemaal niet meer uit.
Wist je dat een ovenvisje in zijn leven wel tot 60 keer kan vervellen?
Als larve vervellen ovenvisjes al ongeveer 10 keer. Volwassen ovenvisjes blijven vervellen. Dit is heel bijzonder in de insectenwereld. Tijdens die vervellingen worden beschadigingen aan hun schubben hersteld of groeien verloren lichaamsdelen weer aan. De levensverwachting van ovenvisjes is twee tot drie jaar oud. Dit is voor zo’n primitief insectje dan ook behoorlijk oud.
Wist je dat ovenvisjes een onvolledige gedaanteverwisseling ondergaan?
Ovenvisjes kennen namelijk drie levensstadia, welke begint met het eistadium. Na enige tijd komt het eitje uit en ontstaat er een larve. Deze is wit van kleur en ziet er wat vorm betreft precies uit als een volwassen ovenvisje. De larve groeit door zich steeds te vervellen en na enkele weken is het ovenvisje volwassen. Ze hebben dan het imago-stadium bereikt en hebben een donkergrijze huid bedekt met schubben.
Wist je dat ovenvisjes behoren tot groep van de franjestaarten en daarmee familie zijn van zilvervisjes en papiervisjes?
Franjestaarten (Thysanura) is een groep van primitieve, ongevleugelde insecten. De Nederlandse naam is afgeleid van de wetenschappelijke naam Thysanura. Thysan betekent borstel en ura betekent staart. In Nederland en België zie je niet veel verschillende soorten van de franjestaarten. Daarom kennen mensen vaak wel zilvervisjes of misschien papiervisjes, maar zijn ovenvisjes meestal onbekend bij mensen.
Wist je dat ovenvisjes (en ook papiervisjes) in vergelijking met zilvervisjes erg behaard zijn?
Hierdoor onderscheid je ze gemakkelijk van de andere franjestaarten. Vooral bij de kop en nek zie je duidelijke haarbanden. Ook op het achterlijf zijn haren in bosjes aan de zijkant van het lichaam te zien. Echter zijn deze haartjes zo klein dat je wel een microscoop of loep nodig hebt om ze te kunnen zien.
