Bedwantsen werden vroeger “wandluis” of “bedluis” genoemd
Tegenwoordig spreken we van bedwantsen. De namen wandluis en bedluis zijn namelijk niet correct, bedwantsen zijn een wantsensoort en geen luizen. Andere voorbeelden van wantsensoorten zijn het bootsmannetje en het schaatsenrijdertje.
- En wist je dat bedwantsen in het Engels gewoon heel simpel “bedbugs” heten, oftewel “bed insecten”.
- Dat is weer de letterlijke vertaling van de Latijnse naam van de bedwants, namelijk “Cimex Lectularius”, wat dus gewoon “bed insect” betekent.
- En in het Frans heet een bedwants “punaise”, deze naam danken ze aan hun uiterlijke vorm en aan het feit dat ze natuurlijk net zo pijnlijk prikken als echte punaises.
Bedwantsen nemen per ‘maaltijd’ ongeveer dertien milliliter bloed tot zich
En wist je ook dat dit altijd om menselijk bloed gaat? Het resultaat zijn die rode, jeukende bedwantsenbeten. Over een maaltijd doen ze dan ongeveer vijf tot tien minuten. Bij het opzuigen van het bloed worden de beestjes ongeveer twee tot drie keer zo groot en ook twee tot drie keer zo zwaar. Als ze eenmaal een maaltijd hebben gehad, kunnen ze wel maanden zonder eten.
Bedwantsen kunnen tot wel 35 dagen zonder eten
Al die tijd wachten bedwantsen in je huis, goed verstopt in een donker kiertje van het bed, tot er iemand in het bed gaat liggen. Aangetrokken door de warmte van die persoon en de koolstofdioxide dat uitgeademd wordt, komen ze tevoorschijn. Hongerig slaan ze toe en bijten de slaper meerdere malen. Voldaan keren ze terug naar hun schuilplaats om direct hun eitjes te leggen.
Bedwantsen doen aan zogenaamde “traumatische inseminatie”
Om het vrouwtje te bevruchten gebruikt het mannetje niet de daarvoor bedoelde ingang, maar hij prikt gewoon een gat in het vrouwtje. Traumatisch inderdaad! En wist je dat mannetjes bedwantsen andere mannetjes en baby-bedwantsen ook op deze manier benaderen? Baby-bedwantsen zouden dit geweld niet overleven en scheiden daarom ter bescherming een anti-afrodisiacum uit. Bedwantsen planten zich ook nog eens razendsnel voort, dus voor je het weet woedt er een heuse bedwantsenplaag in je huis.
Bedwantsen waren bijna uitgestorven
Bedwantsen waren bijna uitgestorven. Hoe dit kwam? Door het DDT-gas dat werd toegepast. Het gebruik van dit DDT-gas werd echter sterk afgeraden in verband met de schadelijkheid voor het milieu. Hierdoor en door de klimaatveranderingen is de bedwants teruggekomen. Met name in grote steden als New York, Parijs en Amsterdam moet je oppassen voor de bedwants.
Bedwantsen zijn terug van weggeweest!
Bedwantsen waren er vroeger al erg veel, maar ze zijn even weg geweest. Op dit moment wordt het aantal bedwantsen alleen maar groter. Dit komt doordat ze voornamelijk meereizen met bagage van mensen. Deze reizigers komen dan vaak uit de Verenigde Staten. Hier zijn een aantal jaar geleden erg grote uitbraken geweest. Naast dat ze meereizen met bagage zijn de bedwantsen ook resistent geworden tegen bepaalde bestrijdingsmiddelen. Probeer dus nooit bedwantsen zelf te bestrijden, maar schakel hier een professionele bedwantsenbestrijding in.
